Een reegeit schrok van mijn aanwezigheid. Het gras is fijn lang, maar niet lang genoeg om zich veilig te wanen. Na een heel korte staredown koos ze het reeënpad. (Helaas had ik alleen een telefoon bij me op haar op de foto te zetten)
De nacht erop moest de valeriaan het ontgelden. De bloemknoppen er netjes afgeknabbeld…
Nah ja. Ze moet ook eten…
Het is een zoekplaatje, maar naast het rechter paaltje van de boomaanplant zie he twee grote oren uitsteken.
Leave a Reply